Dag 35: Gargilesse -Crozant (19 km - 874,8 km)

Regen, de hele dag.
Wanneer wij vanmorgen de deur van de houten chalet achter ons dichttrekken regent het. Het regent sinds gisteren 18 uur ophoudelijk. Wanneer ik nu mijn blog schrijf regent het nog steeds. En de voorspellingen voor deze streek geven nog drie dagen regen. Dat beloofd!
Spijtig, want ik loop hier door een prachtige streek in de vallei van de Creuse. Vandaag zul je geen mooie foto’s vinden, zelfs geen lelijke, want mijn apparaat blijft op een veilige en droge plaats in mijn zakken, extra beschermd met een waterdicht hoesje.
Even dacht ik er aan om terug de D40 en de D45 te nemen, maar dan mis ik weer al het moois van het parcours, en ik begin het asfalt toch wel beu te geraken.
Het landschap verandert hier volledig. Ik waan mij in de Ardennen, of  in klein Zwitserland of op een andere toeristische plek. Oh ja, ik ben eigenlijk in een vrij toeristisch gebied, alleen valt dit door het mistroostige weer niet op. De wegeltjes leiden naar Eguzon aan de Creuse en naar de barrage en het meer van Eguzon. In de gids stond al een waarschuwing voor bij regenweer maar ik waag toch de afdaling. Heel snel daal ik af tot de oevers van de Creuse, zigzaggend over smalle paadjes die op sommige plaatsen zijn omgetoverd tot kleine watervalletjes. Het water ontwijken is absoluut onmogelijk. Maar het is hier wondermooi, ik wil hier zeker nog eens terugkom in betere (drogere) omstandigheden. Zonder ongelukken  geraak ik beneden, al scheelt het soms niet veel, overal is er slip- en uitschuifgevaar. Wat verderop is er de barrage van Eguzon en dan weet je dat je terug naar boven moet. De gids raadt het pad langs de Creuse af dus neem ik de asfaltweg. Tijdens het klimmen stopt er een  auto langs mij en de man vraagt mij of hij mij mee naar boven kan nemen. Vriendelijk wijs ik het aanbod af. Ik zie de man denken: “Rare jongens die pelgrims”,  ik hoor mezelf denken: “hoe kun je dit aanbod nu afslaan?”. Maar toch doe ik het, en daar ben ik fier op. Weet je nog, niet de eindbestemming is belangrijk, maar het onderweg zijn, te voet, daar gaat het om.  In de dorpskern van Eguzon kan ik mij bevoorraden, want verder is er niets meer. Ik koop brood en kaas, de rest heb ik nog, maar ik vergeet chocolade (met nootjes) te kopen. Chocolade is een vast item in mijn rugzak geworden, misschien heb ik er de eerste week te veel van gesnoept (ma). Maar chocolade geeft ook snel energie, en noten stillen de honger.

In Eguzon kom ik de Nederlander Ronald tegen. Wij zagen mekaar in Vézelay  sliep gisteren ook op dezelfde camping. Wij lopen enkele kilometers samen terwijl wij onze ervaringen met elkaar delen. Zo gaat de tocht ook wat sneller vooruit. Ter hoogte van La Fête scheiden onze wegen opnieuw,  deze keer zou het voorgoed kunnen zijn. Ronald legt per dag meer afstand af dan ik, dus waarschijnlijk kom ik hem niet meer tegen. De weg gaat verder door het zeer hoge en natte gras tot ik uiteindelijk een asfaltweg tegenkom die mij naar Crozant brengt.

 Rond de klok van twaalf ga ik de sleutel afhalen in een bar/restaurant en kondig ik al aan dat ik straks een salade kom eten, want voor groenten was er geen plaats meer in mijn rugzak. Eerste taak bij aankomst in de gite is middelen zoeken om alles droog te krijgen, want dat is nodig. Ik kan als het ware alles uitwringen en kan het water uit mijn schoenen gieten. Ik zal maar niet terugkomen op mijn GoreTex schoenen, dat verhaal kennen jullie al (van dag 20 denk ik).


Crozant is een pittoreske plaats aan de oevers van de Creuse, waar nogal wat impressionisten door geïnspireerd werden. Hier is dan ook een museum van deze schilderstijl.

De salade smaakt heerlijk en op deze feestdag trakteer ik mezelf op een half litertje rosé.
Na wat rust komen de drie Fransen, die ik al eerder tegenkwam ook in de gite aan. Zij hebben vandaag meer dan 30 kilometer gelopen in  dit weer en zij hebben het wel gehad. In een mum van tijd is heel de gite kliedernat. Ik bak de twee zwarte pensen en  eet die op met brood, mijn groentjes waren al binnen. En zo eindigt de dag zoals hij begon: met regen, regen en nog eens regen!