Na enkele kilometers op de departementale veranderen wij van richting en snel ook van landschap.
Vandaag lopen wij vooral tussen de wijnvelden van de Entre Deux Mère, het wijngebied gelegen tussen Dordogne en Garonne.
De eerste kleine trosjes bloemetjes hangen al aan de wijnstokken. Nog een maand of vijf zon, warmte en regen en er kan weer geoogst worden. Ik zie ook verschillende velden waar de zonnenbloemplanten al een tiental centimeters hoog staan. Binnen enkele weken is dit hier een zee van gele bloemen.
Het eerste dorp dat wij tegen komen is Les Lèves-et-Thoumeyragues. Hier staat een mooi kerkje met een speciale klokkentoren.
Ook de kruisweg in reliëf mag gezien worden.
Een eerste stop neem ik in de buurt van Caplong. Ik voel daar al dat het vandaag en lastige dag gaat worden. Mijn benen wegen zwaar, mijn teentjes nijpen in mijn schoenen, en ik heb de indruk dat ik niet vooruit geraak. Achteraf bekeken is het maar een indruk geweest want ik stap niet veel trager dan mijn gewoon gemiddelde. Na Caplong gaat het goed omhoog om verder op het plateau te stoppen tussen de wijngaarden.
Opeens zie ik in de berm een slang liggen. Geen kleintje deze keer maar echt een grote slang. Ik leg voorzichtig mijn wandelstokken aan de kant en kom wat dichter om een foto te nemen. Door het geluid van het fotoapparaat schrikt de slang en rolt al kronkelend van de berm in mijn richting. Ik schrik op mijn beurt en spring zeker twee meter achteruit. De slang herstelt zich snel en verdwijnt in een kleine holte in de berm. Mijn hartslag zit zeker een pak hoger dan enkele seconden geleden. Zo’n grote slang heb ik nog nooit gezien en ik weet ook niet welke soort het is. Volgens mij was het geen adder want die worden zo groot niet.
Dus Quizvraag van de dag: welke slang is dit en hoort die in deze omgeving thuis?
De volgende stop is in Pellegrue, met weer een mooie kerk en een oude overdekte markt. In de straat staat weer de bronzen Sint-Jacobschelp met daaronder een schild met ooievaar. Op een pleintje aan de kerk eten wij ons middagmaal, brood met kaas en een rauwe wortel. Ik eet bij wijze van uitzondering een stukje chocolade om mij wat extra te motiveren. Normaal eet ik een stukje wanneer ik aangekomen ben bij wijze van beloning.
En dan gaat het weer verder, nog een goede zeven kilometer tot in Sainte-Ferme.
Wij moeten het wat langzamer aan doen want even verderop staat een plaat ‘Max 70 km/h voor pelgrims’.
De mooie en oude kerken zijn hier dik gezaaid want in Sainte-Ferme staat weer een uniek exemplaar. Deze kerk kan zo decor zijn voor een film met thema de Middeleeuwen of een fantasy-verhaal.
Wij zijn droog op de bestemming geraakt terwijl het de hele dag zwaar bewolkt is geweest. De wind heeft er echter voor gezorgd dat de wolken zich niet konden samenpakken. De tegenkandidaat bleef de hele dag in de rugzak. Als wij bij de refuge aankomen is het nog geen 16 uur maar als de hospitaliera’s door hebben dat wij voor de deur aan de picknictafel zitten laten ze ons toch al binnen. Marie-Claire en Leon zijn vrijwilligers en hebben de herberg 14 dagen uitgebaat, morgen keren zij terug naar huis. Wij krijgen fruitsap en cake voorgeschoteld terwijl onze stempelboekjes ingevuld worden. Leon is 3 jaar naar school geweest in Horteco in Vilvoorde, in de jaren ’60, toen de school nog tweetalig was. De herberg is mooi, vrij nieuw ingericht met 6 bedden, 2 douches, wasmachine, enz... Marie-Claire stelt voor om de was te doen en daar zeg ik geen neen tegen gezien het motten-verhaal van gisteren. Zij verzekert ons dat morgen alles droog zal zijn. ’s Avonds eten wij dikke groentensoep, spaghetti Bolognese, kaas en een flangebakje, met een glaasje Bordeaux om alles door te spoelen. Daarna komt een verantwoordelijke van de parochie ons halen voor een rondleiding in de kerk en de voormalige abdij. De versterkte kerk heeft een hele geschiedenis , vanaf de 11de eeuw , maar heeft veel geleden onder de honderjarige oorlog. Vandaag is in het voormalig klooster de Mairie ondergebracht. Alles is mooi gerestaureerd. In de kerk zien wij de signatuur van de steenkapperij op de stenen, allemaal verschillende tekens, soms heel gedetailleerd.
Al bij al een mooie afsluiter van de dag.
Morgen een korte etappe van ongeveer 20 km naar La Réole en plannen maken voor een rustdag (overmorgen?), want ik voel dat het nodig is.
Waw jan.vandaag was ik overdonderd door je rijk geïllustreerde belevenissen:de slang en de vele geweldige kerken.vergeet morgen je voeten niet te nokken,zodat je " pijnvrij" je verdiende rustdag kan bereiken.alles,na een DAF met loden benen,wens ik je morgen een "gevleugelde" tocht zonder slangen,maar met andere unieke ervaringen.
BeantwoordenVerwijderenWaw jan.vandaag was ik overdonderd door je rijk geïllustreerde belevenissen:de slang en de vele geweldige kerken.vergeet morgen je voeten niet te nokken,zodat je " pijnvrij" je verdiende rustdag kan bereiken.alles,na een DAF met loden benen,wens ik je morgen een "gevleugelde" tocht zonder slangen,maar met andere unieke ervaringen.
BeantwoordenVerwijderenDag Jan
BeantwoordenVerwijderenDie slang die je zag, dat is een 'Couleuvre', of een grasslang. Deze slangen ga je in Frankrijk nog vaak zien, worden groter dan een adder, maar zijn totaal ongevaarlijk.
Adders blijven kleiner en zijn uiteraard wel giftig, dus oppassen daarmee (als je gebeten wordt door een adder: heel rustig verder wandelen naar de eerste dokter of het dichtstbijzijnde hospitaal :) ).
Ultreïa!