Dag 44: Thiviers - Sorges (17,4 km -1083 km)

Vandaag slaap ik wat langer dan gewoonlijk. In pelgrimstermen wil dat zeggen tot ongeveer zeven uur. Maar als je leeft en slaapt op het ritme van de zon ben je wel uitgerust als je aan de dag begint. Vandaag gaat de etappe naar Sorges, zo’n 17 kilometer verder, een halve rustdag dus.
Zonder veel woorden worden alle taken weer uitgevoerd, ieder doet zijn deel. Voor het vertrek nog de voeten soigneren. Gisterenavond heb ik nog op advies van Magda een uurtje aan mijn eksterogen bezig geweest. Ik had foto’s doorgestuurd zodat zij kon zien wat er aan de hand was. Neen, die foto’s zijn niet geschikt voor publicatie. Na een half uurtje weken in warm water ben ik er in geslaagd om een eksteroog te verwijderen. Peuteren, krabben, stukjes wegsnijden, ontsmetten, op mijn tanden bijten, ... Mijn kleine teen zag er weer veel beter uit. Deze morgen was alles goed opgedroogd en kon ik twee rondelen plakken op mijn tenen. Op elk eksteroog één. Voor mijn tweede teen kreeg ik wat hulp want die plaats zie ik niet. En wat een verademing als ik mijn schoenen aandeed. De pijnlijke druk is zo goed als weg. Ik kan weer normaal stappen.  Om 08u30 vertrekken wij, Herman en ik, langs de weg van de camping terug op de route. Daarna gaat ieder op zijn eigen ritme verder. Zoals ik gisteren al vertelde zitten er weer wat wijzigingen in de route.

Ik volg toch de gids van Lepère. Na wat draaien en keren door het heuvelende landschap kom ik in Les Berges op de Route Napoleon. Deze weg werd op bevel van de Franse Keizer aangelegd om zich met zijn troepenmacht zeer snel te kunnen verplaatsen, in dit geval vermoedelijk naar Spanje. Napoleon heeft dit misschien wel wat afgekeken van de Romeinse Keizers en hun heibranden.









 In ieder geval loop ik zoals in Napoleons tijd 10 kilometer op een bijna kaarsrechte weg, met zo goed als geen verkeer.










 Het is dan wel asfalt maar voor een keer trek ik mij daar niets van aan. Ergens op deze baan wordt ik ingehaald door een sneltreinpelgrim. Pierre, afkomstig uit Sedan is ook onderweg naar Compostella maar doet gemiddeld 48 kilometer per dag. Vandaag loopt hij van La Coquille naar Perigeux. Wij doen daar drie dagen over. Hij vertrekt meestal rond 5 uur om ’s avonds rond 18 uur aan te komen. Onze ontmoeting was dan ook van korte duur en ik zal Pierre dan ook niet meer tegenkomen.


 Rond 11u40 kom ik aan in Sorges. Ik heb vandaag terug mijn normale ritme kunnen lopen, wat een luxe. Het was een mooie dag, lekker zonnetje en warm, waardoor het vakantiegevoel volop aanwezig was. Dit is het Frankrijk zoals wij dit kennen vanuit de zomermaanden.







 Sorges is een heel mooi (maar piepklein) dorp dat volledig werd gebouwd rond de kerk uit de 12de – 13de eeuw. Heel mooi aan de buitenkant, in prachtige staat. Maar eens binnen valt mjn mond open van verbazing. Dit heb ik nog niet eerder gezien.


















Het kerkje is mooi gerestaureerd en toch van een modern interieur voorzien, die wonderwel een mooie eenheid vormen. Een mooie kruisweg in brons. Twee schelpen ingewerkt in het portaal en een beeldje van Saint Jacques  verwijzen naar een eeuwenoude band met de pelgrims. Een splinternieuw orgel, bouwjaar 2015, en nog niet ingewijd, een juweeltje. Michel dit moet je zien!

Het  pelgrimsverblijf is achter de kerk, naast de Marie op een schilderachtig pleintje. Mijn eerste gedachte: hier moet een zeer goede burgemeester zetelen, alles rond het plein is in perfecte harmonie. Aangezien wij maar om 16 uur in de herberg binnen kunnen nemen wij ons middagmaal op het pleintje in de schaduw, want de zon geeft ondertussen flink van katoen.
Om 16 uur worden wij dan vriendelijk ontvangen in de herberg door hospitaliera Anique (vrijwilligster afkomstig van Parijs). Een mooie herberg waarschijnlijk onlangs vernieuwd. Er zijn 6 slaapplaatsen, en o.a. wasmachine en droogkast. Hadden wij dit gisteren maar geweten. Je betaald hier 20 euro voor verblijf, avondmaal en ontbijt. Deze avond eten wij asperges met saus hollandaise, kip fermière en aardbeien als dessert.  Het ruikt hier al lekker, dus Ik kijk er al naar uit. Ondertussen is er een derde pelgrim aangekomen, Laurence. Zij was ook  in Vézelay op dezelfde dag als ik.

  Zo zie je maar, je komt elkaar ooit wel nog tegen.

Eentje om af te sluiten (en in functie van het mooie weer vandaag):
In elke mens zit zon,
je hoeft die alleen maar
te laten schijnen.
(Socrates)