zondag 3 mei 2015

Dag 37: La Souterraine - Bénévent-l'Abbaye (21,5 km 920,8 km)

Deze morgen valt de regen met bakken uit de lucht. Wij zijn dus helemaal niet gehaast. Het ontbijt in de gite overstijgt de Franse normen, en dus genieten wij er van. Drie soorten brood, confituur, yoghurt, fruit, fruitsap, koffie en thee. De vrouw des huizes heeft een nachtdienst achter de rug en net thuis, zorgt ze al voor het ontbijt. Wij zitten zeker meer dan een uur aan tafel. De weersvoorspellingen variëren naar gelang het programma dat gebruikt wordt. De ene app zegt dat het zal regenen tot 11 uur, een andere app zegt regen tot 13 uur. Feit is dat ze er allemaal naast zitten. Rond negen uur ga ik van start, langer wachten heeft geen zin, nat worden doen wij toch. Maar het valt vrij goed mee. Na een goed uurtje stappen houdt het al op met regenen en kan ik voor de eerste keer mijn poncho in mijn nek leggen. En zo blijft het dan de hele dag. Is het willen maar niet kunnen of kunnen maar niet willen, ik weet het niet. Er vallen wel hier en  daar wat druppels regen, maar al bij al blijf ik droog tot net voor de eindbestemming. Nog voor ik La Souteraine verlaat, kom ik Gust, uit Grobbendonk, al tegen. Herman en Gust sliepen op een andere locatie in dezelfde stad, ook vandaag en de volgende dagen leggen wij min of meer hetzelfde parcours af.

 Er zijn weer weinig of geen bevoorradingsplaatsen te vinden, en zelfs in Chamborand, waar een café/restaurant zou zijn volgens de gids vinden wij niets. Op een picknickplaats aan een grote vijver net voorbij Chamborand nemen wij een uitgebreide pauze. Eigenlijk zit er weinig variatie in het traject van vandaag, wij lopen parallel met de D10, dan eens links, dan eens rechts of soms enkele kilometers op de weg zelf.








 De streek wordt hier vooral getypeerd door de aanwezigheid van water. Grote waterplassen en Kleine vijvers, drassige weiden, beken die door de weiden stromen, snelstromende riviertjes zoals de Sedelle die haar bron heeft in Saint Priester-la-Feulle, enz...


















  Een tweede constante zijn de Limousine-koeien die rustig grazen op de weides. Vandaag geleerd: alsde koeien liggen zal het regenen, staan zij recht dan wordt het goed weer. Dat moet ik de volgende dagen beslist eens checken. Morgen zullen de koeien in het gras liggen want er is de ganse dag regen voorspeld met onweders in de late namiddag.







Rond twee uur in de namiddag kom ik aan in Bénévent l'Abbaye.
















De gite bevindt zich net voor de kerk. De eigenaars hebben ook een winkeltje met prullaria over ezels en verhuren ezels voor wandelingen. Zelf is dit koppel ooit te voet, met een ezel naar Compostela getrokken. Van oorsprong Bretoenen, maar in de Creuse blijven hangen voor het Compostelaverhaal. Waar heb ik dat nog gehoord. Deze avond werd ons een calorierijke maaltijd voorgeschoteld. Ons wil zeggen, ikzelf en een Frans koppel dat ook gisteren in dezelfde gite als ik verbleef. Wij startten met een soep op basis van paddestoelen en een soort streekkaas in verwerkt, ik weet niet meer welke. Het hoofdgerecht: aardappel met kaas gegratineerd, kaassaus en rauwe ham. Salade om het toch wat evenwicht te geven, en een crème met gebakje als dessert. De man vertelt ons met veel passie alle verhalen die hij heeft meegemaakt op zijn tocht.  Dat hij een verhaal heeft bewijst het feit dat Man-bijt-hond hier ooit stopte om de man te interviewen. Ik moet nog eens terugkijken of dit verhaal ook in het boek is hernomen. Sorry maar ik ben de naam vergeten van de man die naar Compostela liep en dagelijks zijn verhaal bracht op Man-bijt-hond. Ik zou het opzoeken maar heb hier geen internet.


































Het is alweer zondag vandaag en dan wil ik toch weer een extra dimensie geven aan mijn tocht. Vandaag liep ik de etappe voor alle zieke familieleden of voor hen die op dit moment een steuntje kunnen gebruiken. Ik ga hier geen namen noemen want ik zou iemand kunnen vergeten.

Men vroeg ooit eens aan een man
waarvan men zei dat hij wijs was:
je hebt een aantal kinderen.
van welk kind hou je het meest?
En de man antwoordde:
waar ik het meest van hou
is de jongste, totdat hij groot wordt,
van het kd dat weg is, totdat het terugkomt,
van het kind dat ziek is, totdat het geneest,
van het kind dat gevangen zit, totdat het bevrijd is,
van het kind dat verdrietig is, totdat het getroost is.
(auteur onbekend)

2 opmerkingen:

  1. De persoon die voor Man bijt hond de camino deed was Arnout Houben.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja Jan, zo heeft elke pelgrim zijn eigen verhalen. Waarschijnlijk is dat bij jou ook het geval en kun je deze ongetwijfeld boeiende belevenissen delen met de anderen. Dat maakt het zo fijn. Op naar de volgende halte. Hopelijk zonder te veel regen!

    BeantwoordenVerwijderen