Dag 48: Mussidan - Sainte-Foy-La-Grande (34 km - 1191 km)

Vandaag stond er een lange tocht op het menu. 29 km volgens Lepère, 34 km volgens het Franse Genootschap (de juiste afstand), en achteraf volgens mijn stappenteller van iPhone 38,5 km (wat niet mogelijk is). Ik vertrek al om 7 uur ’s morgens. Wegens vreemde nachtelijke geluiden ben ik al vroeg wakker. Om kwart voor zes sta ik op en maak het ontbijt klaar. Mijn voeten goed nokken (zie gisteren) om zoveel mogelijk wrijving en dus blaren te vermijden. Het is niet koud buiten dus vertrek ik in korte broek. Mijn poncho steek ik niet te ver want er is regen voorspeld vanaf 11 uur.

Bij het verlaten van Mussidan staat er al direct een stevige klim klaar, er is geen tijd om op te warmen, er direct invliegen is de boodschap. De eerste wegwijzer die ik tegenkom zegt: “Saint-Foy 33,3 km”, en die kom ik tegen als wij Mussidan verlaten.



















 Er hangt nog een ochtendmist die langzaam optrekt. De weg gaat de eerste 20 km vooral door de bossen, maar wel voor 75 % op autoluwe asfaltwegen. En het is voorlopig droog. Ik heb 3 stops gepland vandaag.

 De eerste stop doe ik in het kleine dorpje Saint-Géry, aan de zeer grote kerk in verhouding tot het dorp. In de kleinere dorpen maak ik nogal eens gebruik van de kerktrappen om een zitplaats te vinden.










En dan gaat het weer 7,5 km verder naar het volgende dorp, Fraisse,  met alweer een grote kerk, maar deze is gesloten (ja, op Hemelvaart). Het dorp is gebouwd op een motte, een kunstmatig aangelegde heuvel. Hier staat een picknictafel voor ons klaar. Ons, want ondertussen zijn Gust en Herman hier ook aangekomen.










 Wat verderop verandert het landschap en komen de eerste wijngaarden weer in zicht. Het is hier niet zo heel ver van Bergerac.














 Er is nog iets dat mij opvalt, ik betreedt een nieuw land: krekelland. Vanaf nu worden onze stappen begeleidt door het permanente en oorverdovende getjirp van deze kleine beestjes. Ik kom nog een ander zeldzaam beestje tegen. Een slang laat zich bliksemsnel van een dikke verdorde boomstam glijden wanneer ze mij opmerkt. Ik zie haar nog net wegglippen. Mijn derde stop doe ik in een nog kleiner dorp, Monfaucon, deze keer met een kerkje in verhouding. Hier zijn ze de randonneurs en pelgrims goed gezind want nabij de Mairie is een picknickplaats geïnstalleerd met waterpunt en toilet. Bedankt Monfaucon, ik maakte er goed gebruik van.
Ik heb nu al ongeveer 23 kilometer afgelegd, dus nog 11 te gaan. En dan beginnen er wat druppels te vallen, niet veel, maar genoeg om mijn poncho bij de hand te nemen.

Niet veel verder gaat het ineens steil omhoog langs wijngaarden. Vanaf de top van deze heuvel heb ik een prachtig zicht op de omgeving, maar zie ik ook de regenvlaag snel dichterbij komen. De wind wakkert ook aan en korte tijd later zit ik in een echte stortvlaag.

Ik ga even schuilen om ook mijn getten aan te doen. Ik loop in korte broek en het water stroomt zo van mijn benen recht in mijn schoenen. Gelukkig regent het niet te lang, een goed uurtje. Maar wat verder moet ik langs een weg met nat gras dat nog in het zaad staat ook. Mijn schoenen worden weer doornat en ik merk de kleur niet meer door het graszaad dat er op kleeft.




 Na een steile en glibberige afdaling kom ik langs de Dordogne en zie Sainte-Foy liggen. Ik moet in Sainte-Foy-La-Grande zijn aan de overkant van de stroom

















 Op de brug hangt een plaat met Sint-Jacobsschelp en Compostela 1100 km.























 In de kerk is een onthaalplaatsje voor pelgrims met beeldje van Saint Jacques. Ik brand er een kaarsje, gewoon uit dankbaarheid dat ik al tot hier geraakt ben.

 Vanaf nu kan ik beginnen aftellen in plaats van optellen. Voor de herberg moeten wij, Herman en ik, ons aanmelden in het hospitaal. Van daar gaat het naar een huisje dat dienst doet voor opvang van pelgrims en daklozen. Eigenlijk zijn wij ook een beetje dakloos op dit moment. Het gaat echter niet zo goed met dit huis want wegens geen centen meer kunnen zij geen opvang voor daklozen meer organiseren. Een vriendelijke dame leidt ons  rond en wij mogen ook wat eten uit de voorraad kiezen. Vanavond kook ik. Groentensoep, Pasta met tomatensaus en een steak(je). Wij betalen hier 5 euro (eten inbegrepen). Ook de vele motten  zijn inbegrepen.
Dag 48 vandaag, vanaf morgen mag ik niet alleen de kilometers aftellen maar ook de dagen, tenminste als alles vlot blijft lopen.