Dag 51: La Réole - Bazas (27 km - 1263 km)

Na het ontbijt brengt Bernadette, de gastvrouw van de gite,  ons terug naar La Réole. Zij zet ons af aan de brug over de Garonne. Het is deze morgen nog zwaar bewolkt maar het ziet er niet naar uit dat wij regen krijgen.








 Het landschap voorbij de Garonne is weer helemaal anders. Het is hier plat, zo plat als in de Vlaanders, maar dat zal vandaag niet zo blijven.

 In het dal van de rivier zijn overal aanplantingen van populieren. Ik loop eigenlijk bijna de hele dag tussen de populieren. In de Scheldedreef weten ze wat dat teweegbrengt in deze tijd van het jaar. Rondvliegende zaadpollen die op grote pluizen lijken. De hele dag vliegen die dingen rond mijn hoofd, blijven aan mijn gezicht en aan mijn armen kleven, enz... Over mijn hoofd gesproken, gisteren ben ik mijn muts kwijtgespeeld, ergens in La Réole laten liggen of van tussen mijn riem gevallen. De muts heeft mijn hoofd 50 dagen lang tegen zon en regen beschermd en nu ben ik ze kwijt. Ik had de muts nog als aandenken aan de Oxfam Trail Walk van enkele jaren geleden. Wij liepen (stapten) toen met ons Vilvoords team de 100 km in de Hoge Venen. Spijtig, maar ik zal zo snel mogelijk een nieuw hoofddeksel moeten zoeken, want dit is toch een belangrijk kledingstuk in de uitrusting. Mijn buff verhuisde vandaag dus tijdelijk van mijn hals naar mijn hoofd. Deze morgen is het nog frisjes, zo’n 15 graden, maar rond de middag moet ik mij met zonnecrème insmeren. In de avond zie ik dat mijn armen toch een beetje rood zijn van de zonnebrand.

Wij lopen hier in een zone van mooie kerkjes, ook dikwijls versterkte kerken. Dat hebben de laatste dagen met de foto’s al kunnen vastellen. Vandaag passeren wij er ook enkele mooie, maar ze waren allemaal gesloten.










 Het kerkje van Bassanne heeft weer zo’n platte open klokkentoren.





















 In Savignac staat bijna een kopie van het vorige kerkje.

In Pondaurat staat het oude kerkgebouw in een middeleeuwse scène met een mooie oude Romaanse brug. Tussen de bestrating van het brugje ligt een bronzen Sint-Jacobsschelp ingewerkt.

Maar de apotheose van de dag was natuurlijk de mooie kathedraal van Bazas. Spijtig genoeg staat zij voor de helft in de steigers.

 Ik breng een vluchtig bezoek in de wetenschap dat tijdens de rustdag morgen tijd genoeg is voor een grondigere passage. Ook het stadje gaan wij morgen verder bezoeken.

Dan gaan wij op zoek naar ons logement voor vandaag: Chateau Vincent. Blijkt dat ook nog eens een echt kasteel te zijn, dat chambres D’hôtes en gites verhuurd, hier kunnen feesten georganiseerd worden, enz... Voor ons pelgrims valt de prijs goed mee, wij betalen hier 36€, avondmaal en ontbijt inbegrepen.

 De gastvrouw- en heer hebben dit kasteel vijftien jaar geleden gekocht en zijn hier komen wonen. Zij waren oorspronkelijk van Lille. Je kan hier kamers huren, maar ook op dortoir slapen. Wij kiezen deze formule maar blijken toch op een kamer met hotel-allures te liggen, met balkon.




 ’s Avonds eten wij in de keuken samen met de gastvrouw- en heer en enkele andere gasten. Wij starten met een paté, vervolgens huisbereide lasagne en salade met de onvermijdelijke kaasschotel. Als toetje nog wat yoghurt. Het rode wijntje smaakte heerlijk bij deze maaltijd.

En zo sluiten wij de dag weer af. Morgen is het rustdag. Ik hoop dat wij het eerste deel van het woord kunnen waarmaken (rust) want er staat toch nog wel wat te doen. De volgende dagen moeten nog gepland worden want met het pinksterweekend zal er weer veel gesloten zijn. Er resten nog negen dagen in Frankrijk, voor de aankomst in Saint-Jean-Pied-de-Port. Als alles meevalt kom ik daar op woensdag 27 mei aan. Maar wij zijn zo ver nog niet, hier leven wij van dag tot dag, en dat is best aangenaam.