Het was de hele dag zwaar bewolkt. Meermaals hangen er dreigende donkere wolken boven mijn hoofd, maar wonderwel blijft het de hele dag droog. Vandaag gaat de etappe naar Beyries, een dorpje dichtbij Argelos. Het is een beetje een grensgeval tussen Landes en Pyrénée-Atlantique, maar Wikipedia is duidelijk: Beyries ligt nog in de Landes. Aangezien hier geen enkele bevoorrading is moet ik zien dat ik voldoende eten bij heb, voor deze middag, avond, morgenvroeg en morgenmiddag. Hagetmau is de laatste stad die ik tegenkom dus daar moeten de laatste inkopen gebeuren. Maar eerst gaan wij op pad vanaf de refuge in Saint-Sever. Ik heb vanacht heel goed geslapen. Opstaan om 6 uur, wassen, ontbijten, afwassen, rugzak pakken, voeten nokken en tegen iets voor half acht zijn wij de deur uit. Gisteren lieten wij het platte landschap achter ons. Vanaf nu is het terrein meer golvend, moeilijk om het al heuvelachtig te noemen. Een enkele keer moeten een paar haarspeldbochten overwonnen worden, maar de hoogteverschillen zijn nog miniem.
Het eerste rustpunt ligt aan het mooie kerkje in Audignon. De Notre Dame de l’Epiphanie is een geclasseerd historisch gebouw. De kerk heeft Romaanse, gotische en barokke invloeden.
De blikvanger is een prachtig gotisch retabel uit de XV-XVIde eeuw in het koor. Het altaar is in romaanse stijl en vervaardigd met de plaatselijke zachte witte steen.
De stenen preekstoel is in deze kerk wel bereikbaar met een trap.
Aan de kerk van Horsarrieu neem ik mijn 10-uurtje. De kerk is gesloten. Na een poosje komt een mevrouw aan met de sleutel terwijl zij zich verontschuldigd omdat zij wat laat is. Zij geeft ons wat uitleg bij de restauraties van de laatste jaren. Binnen in de kerk is alle bepleistering verwijderd en heeft men dit teruggebracht tot de naakte muren, wat volgens mij een heel mooi resultaat opgeleverd heeft.
Buiten de kerk staat een steen met kruis en een aantal symbolen. Wij proberen te gissen wat het kan zijn. Een hamer om stenen te kappen, een schietlood, een winkelhaak? Misschien het kruis met symbolen van de steenkapperij van de kerk?
Onderweg kom ik nog enkele meibomen tegen waarbij mij eentje speciaal opvalt door de tekst: ‘Honneur à notre Maire. Honneur à notre Mère’. Enkele letters verschil en als je het uitspreekt geen verschil, goed gevonden.
In Hagetmau moeten wij dus inkopen doen. Ik had bij het binnenkomen van de stad gezien dat het zaterdag marktdag is, dus waar beter naartoegaan om voedingswaren te kopen. Maar de markt was een dikke tegenvaller. Eigenlijk had ik gehoopt om daar iets warms te kopen om direct op te eten, dan moesten wij al niet meer koken ’s avonds. Maar niet dus.
.Ik word nog aangesproken door een vrouwtje dat op wandel is, haar naam is Arlette. Of ik voor haar wil bidden in Saint-Jacques. Natuurlijk wil ik dat doen. Zij wou ook de camino ondernemen maar werd getroffen door een ziekte aan haar benen waardoor zij nu met steun van krukken moet lopen. Zij zal zelf nooit in Compostela geraken.
In Beyries ligt de refuge naast de Marie en doet eigenlijk dienst als plaatselijke feestzaal. Er zijn vanavond drie bedden gereserveerd : Herman, Henry (F) en eentje voor mij. Wij hebben hier plaats genoeg in deze immense zaal, hier kunnen alle inwoners van het dorpje (100) gemakkelijk binnen. Iedereen kookt zijn potje, en wij delen ons eten, wat er te delen valt. De afwas doen wij samen. Voor de rest valt hier niets te beleven en aangezien wij het licht niet in gang krijgen zullen wij vlug in bed liggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten