Dag 28: La Charité-sur-Loire - Baugy (29,5 km - 700,5 km)

Na het ontbijt en het afscheid van Denis en Nicole vertrek ik voor een dagje van rond de 30 kilometer. Ik loop vandaag eigenlijk bijna een halve dag parallel met de N151. Deze weg met veel zwaar transport is wat te gevaarlijk voor ons pelgrims, dus worden wij langs allerlei mooie en minder mooie paadjes en routes naar de eindbestemming geleid. De lucht in La Charité-sur-Loire is nog overtrokken deze morgen en er hangt een soort vochtigheid in de lucht. Het was helemaal niet koud, dus ik vertrek in korte broek. Maar het blijft de ganse dag zwaar bewolkt en op  sommige plaatsen, waar de wind in het spel kwam,  had ik eigenlijk liever mijn broekspijpen terug aangeritst.




 Gisteren sprak ik over de brede Loire maar deze morgen bleek er nog een even breed stuk langs te lopen. Als één centimeter op mijn kaartje gelijk staat aan één kilometer dan ken je meteen ook de totale breedte, inclusief de eilandjes die de stroom in verschillende kleine stroompjes  verdeelt. Het water is dus prominent aanwezig in deze stad. Ik zie ook verschillende campers staan langs het water, goed om te onthouden voor later.




Het landschap is hier veel platter geworden dan wat ik de laatste dagen gewoon was. Licht golvend is het juiste woord. In Sancergues neem ik een eerste pauze om mijn banaan op te eten en mijn voeten even rust en lucht te gunnen. Een vrouwtje komt naar mij toe en spreekt mij aan. “Ik spreek alle pelgrims aan” zegt ze. Zij vraagt waar ik vandaan kom en waar ik naartoe ga. Een kort gesprek, maar voldoende om weer eens gewaar te worden dat de mensen hier ook met de camino bezig zijn. Wat verder, wanneer ik even mijn reisweg consulteer stopt er een auto naast mij en een vriendelijke mijnheer roept mij toe: “ c’est à gauche monsieur”. De mensen  kennen hier de weg beter dan wij omdat zij elke dag met de pelgrims geconfronteerd worden. Maar vraag niet naar de naam van een straat want dan moeten zij passen.




















In Couy, na 20 kilometer neem ik mijn 2de lange pauze om te eten. Er is een winkeltje op het dorpsplein waar ik een halve baguette koop en wat worst. De verse baguette gaat in de rugzak en het brood van gisteren wordt opgegeten. Het winkeltje blijkt een soort verzameling te zijn van vanalles: café, tabak, geschenken en in een apart gedeelte de voedingswaren. Hier zijn zo weinig winkels dat het niet anders kan dan op die manier, anders moeten de mensen die hier wonen zich voor elke aankoop een tiental kilometers verplaatsen.

Ik loop vandaag vooral door velden, de koeien zijn volledig uit het beeld verdwenen.

















 Ik merk op dat het koolzaad flink in bloei staat en zeer lekker geurt. Op sommige plaatsen staan de planten bijna zo hoog als mijne goeie metertachtig.

Het is 14u20 wanneer ik in Baugy aankom en ik meld mij meteen bij de verantwoordelijken voor de gite, Mr en Mevr Guillaume. De gite is ondergebracht in de pastorie, omdat er toch geen parochiepriester meer aanwezig is. Ik krijg de sleutel van de gite en ook nog de sleutel van de kerk (dat is de eerste keer).

 En dan begin ik te zoeken naar een slaapplaats voor morgen in Bourges. Hoeveel telefoontjes ik gedaan heb weet ik niet meer maar in de stad is er geen enkel plaatsje meer vrij. In Bourges vindt in deze periode het lentefestival, een muziekfestival, plaats. Heel de stad en omliggende voorsteden zijn volgeboekt. Ik dreig hier vast te zitten tot dinsdag. De afstanden om Bourges te ontwijken, rekening houdend met de slaapplaatsen kunnen oplopen van 36 tot 40 kilometer,  en dat vind ik wat te veel. Ten einde raad ga ik aaanbellen bij Mr en Mevr Guillaume. Na veel vruchteloos gezoek mengt de vrouw des huizes zich en begint naar mensen die zij kent te telefoneren, en na een kwartiertje heb ik prijs. Ik kan bij een mevrouw in  het hartje van het oude Bourges terecht, zij is bereid om mij voor een nacht op te vangen. Ik weet met mijn geluk geen blijf en bedank mijn helpers uitvoerig. Ik zal bij de donativo morgenvroeg rekening houden met deze hulpvaardigheid waar ik maar één woord voor ken: ‘naastenliefde’.

De rest van de dag breng ik in mijn eentje door. Ik trakteer mezelf op een pizza met veel groenten en een blik Leffe. En dat het gesmaakt heeft!

(WiFi vind ik hier niet dus de foto’s zijn voor later).