Gisterenavond logeerde ik bij mijnheer Philippe in Mhers. Hij kwam mij stipt om 18 uur oppikken aan de kerk in Cuncy-lès-Varzy.
Philippe is eigenlijk een Parijzenaar die 15 jaar geleden de drukte van de stad achter zich heeft gelaten. Hij heeft dit huis op het platteland gekocht en woont en werkt nu hier, maar op zijn ritme. En dat is er goed aan te zien. Na 15 jaar is er volgens mij nog niet veel aan het huis veranderd, maar de brave man zit wel vol goede ideeën. Zo ligt zijn tuintje klaar om wat groenten te kweken vanaf vrijdag zitten er enkele kippen in de ren. Maar het eten was dik orde. Wij startten met een salade en vervolgens aten wij een enorme quiche, zeker 10 centimeter dik, vol groenten, eieren en vis. En bovendien heel lekker. Besluiten deden wij met kaas en fruit. Na het eten is het al direct laat want Philippe moest nog snel een nieuwe fles gas gaan halen om te kunnen koken.
Even heen en terug 15 kilometer voor de dichtstbijzijnde winkel in Varzy. In dit gehucht, of zoals men in Frankrijk zegt: “lieu dit...” gaat het leven nu eenmaal wat langzamer. Je zou denken dat hier alleen boeren wonen en werken maar niets is minder waar. Het grote gedeelte van de huizen zijn ingenomen door stedelingen (meestal uit Parijs) die hier hun tweede woonst hebben. Toch ben ik enigzins verrast als hij mij het systeem van sharing dat hier bestaat uitlegt, een soort van LET’s zoals wij dat kennen met delen van dienst en goederen. Ik had dit eerlijk gezegd zeker niet hier verwacht.
Deze morgen zette Philippe mij terug af aan de kerk van Cuncy-les-Varzy en start ik voor een trip van 29,5 kilometer. Na 7 kilometer ben ik in Varzy waar ik een halve baguette koop voor onderweg. Het volgende dorp waar bevoorrading is noemt Champlemy, en daar hoop ik nog voor de middag aan te komen. In de bossen voorbij Varzy ontmoet ik een Frans koppel, Philippe en Annicke. Zij lopen een week op de Camino en de GR. Ik hoor van hen dat het goed gaat met Paula (uit Geel). Zij hebben in hetzelfde hotel in Tannay de nacht doorgebracht. Dat wil zeggen dat Paula weer vertrokken is na een week gesukkel met een verstuikte voet.
Vandaag is een dag zoals de andere, het landschap verandert niet veel en ik loop weer hoofdzakelijk door de bossen, geen probleem mee want die brengen koelte. Ik had mij een beetje misrekend want in plaats van 27 kilometer doe ik er minstens 29,5. Maar het gaat goed. Wel moet ik vaststellen dat de wegbeschrijving in mijn Lepère-gids niet altijd overeenstemt met de bewegwijzering. En dat zou problemen kunnen geven wanneer je ergens een pijl mist. Maar er zijn pijlen genoeg dus geen probleem.
Ik slaap vanavond in de gemeentelijke gite van Arbourse, die wordt uitgebaat en onderhouden door vrijwilligers. En die maken er hun werk van, al meer dan 10 jaar. De gite is proper, toegankelijk voor 4 personen, en goed voorzien. Zij spelen handig in op het feit dat hier helemaal geen winkels zijn en verkopen ook wat voedingswaren en drank. Ik merk in het gastboek ook dat Thomas hier ook 2013 de nacht heeft doorgebracht, zo zie je maar.
Ik ben hier samen met het koppel uit Quebecq (Canada) dat ik heb leren kennen in Vézelay. Wij eten samen en wisselen onze ervaringen uit. En daarover gaat het ... onderweg zijn ...
Vandaag verjaart mijn broer Wim. Een Gelukkige verjaardag broer en houd je gezond.
Mijn gedachten waren vandaag dan ook vaak in de Scheldedreef. Hoe zou het met ons ma zijn? Is ze nog altijd zo ongerust, of gaat het nu al wat beter? Je blijft natuurlijk altijd het kind van je moeder, ook al ben je ondertussen 58 jaar. Dus ik begrijp haar reactie. Maar ma ik kan je geruststellen, alles gaat heel goed met mij en ik zal geen overbodige risico’s nemen. Want ik weet ook wel wat het is. Ook ik heb vrouw, kinderen en kleinkinderen achtergelaten voor dit avontuur. Mijn gedachten zijn permanent bij hen.
Bedankt voor de verjaardagswensen. Het was een rustige verjaardag.
BeantwoordenVerwijderenMa en ik waren zeer geëmotioneerd door je verhaal vandaag en vooral door de laatste paragraaf.
Ma denkt veel aan jou en is superfier op jou. Dat ben ik ook, hoor ! Ongerustheid is toch al wat beter ...
Morgen beginnen de schilderwerken in de Scheldedreef. Vandaag kwam er iemand kijken naar de tuin want die willen we ook aanpakken. Met andere woorden, het staat hier niet stil. De nakende gezinsuitbreiding heb je intussen ook al op mijn Facebook gelezen. Veel succes verder en doe onderweg eens een kaarsje branden dat de plaatsing van mijn nieuw pleegkind goed mag verlopen.
Dag Wim, dat kaarsje komt in orde, normaal kom ik zaterdag aan in Bourges waar een kathedraal is. Die zal wel open zijn.
VerwijderenHaha, inderdaad, in Arbourse heb ik geslapen, leuke en propere gite achter het gemeentehuis/schooltje in een gezellig dorpje :)
BeantwoordenVerwijderenWeer een mooi verslag en foto's van je tocht. Wij kijken er elke dag naar uit.
BeantwoordenVerwijderenBedankt om jou belevenissen met ons te delen.
Elke dag is een nieuwe dag!
BeantwoordenVerwijderen