Al bij al heb ik goed geslapen vanacht, afgezien van het permanent geritsel of gekrab in of achter de houten kast die naast mijn matras staat. Ik weet niet of je het boren van een houtworm kunt horen? Maar laat ons hopen dat het dat was en geen knagende diertjes. Deze ochtend tevergeefs een propere kop proberen te vinden om een thee te maken. Ik pak snel in want wil hier zo snel mogelijk weg. Eigenlijk zouden wij moeten blij zijn dat wij onderdak krijgen, maar er zijn grenzen. De grens tussen gastvrijheid en geldgewin is soms heel dun.
Het wordt een mooie dag. Als ik om 7u30 vertrek schijnt de zon al, maar er is een fris windje, mijn fleece blijft aan. Buiten Chablis zit ik meteen tussen de wijngaarden. Zo ver het oog reikt, allemaal netjes op rijtjes, met verdacht weinig onkruid tussen de wijnstokken.
Zo loop ik de eerste kilometers, GENIETEN.
De wegen worden weer modderig zoals gisteren, van dat klevend goedje ,waarvan je botinnen een kilogram zwaarder gaan wegen. Wanneer je bergaf gaat heb je de indruk dat je voorover gaat vallen. En het is bij elke stap opletten geblazen om dat niet daadwerkelijk te doen. mijn schoenen zijn toch droog geraakt gisteren. Ik heb ze ook nog bewerkt met een waterafstotend product voor GoreTex-schoenen. Ik heb lang getwijfeld of ik dat wel mee zou nemen maar heb daar nu geen spijt van. Ik zie dat het water van mijn schoenen parelt en mijn voeten blijven vandaag droog. De ultieme test komt natuurlijk wanneer het weer eens regent.
In St-Cyr-Les-Colons is de bakker open en die heeft ook koele dranken, een frisse cola is eens iets anders dan het lauwe water dat ik hele dagen drink. Maar ik kon ook niet weerstaan aan een mooi stuk flan in de toonbank. Op het gezellige kerkpleintje neem ik mijn rustpauze, geef mijn voeten wat lucht en geniet van mijn gebakje.
Ik moet mij vandaag bevoorraden in Cravant want op het eindpunt zijn er geen winkels, maar als ik daar aankom om 12u30 zijn alle winkels net dicht, en ze blijven dicht tot 16 uur. Ik besluit om in het kleine bar-restaurantje dan maar iets te eten. Men wil mij een lichte salade klaarmaken voor 7€50 en daar ben ik best tevreden mee. Ik praat er nog met een Engelsman die wat verder een gite uitbaat en die elk jaar gaat overwinteren in Nieuw-Zeeland. Ondertussen zijn Harry en Anna hier ook aangekomen.
Na Cravant komen er een paar serieuze klimmetjes in de vallei van de Cure.
Na een mooie tocht van 31,3 kilometer kom ik rond 16 uur aan bij de gite in Bessy-sur-Cure. Een prachtige gite met slaapgelegenheid voor 23 mensen. Ik heb mijn eigen kamer met toilet en douche. Ik mag de wasmachine gebruiken om mijn wasje te doen en er staan een kleine keuken en eetzaal ter beschikking. In de tuin staan er twee grote picknictafels en voldoende waslijnen. Kostprijs: 15,80 euro. Hier zijn wij in vergelijking met gisteren in de hemel terechtgekomen. De vrouw stelt nog voor dat haar man met iemand van ons naar het volgende dorp rijdt om inkopen te gaan doen. Wat een luxe. Wat later komt een dorpsgenoot die ook nog naar Santiago geweest is om met ons een bezoekje aan de kerk te brengen en samen het pelgrimsgebed te bidden. De kerk staat leeg, daarmee bedoel ik dat er geen diensten meer gedaan worden. Voor de twee resterende gelovigen in het dorp komt er geen priester meer langs. Gevolg: de kerk is vochtig en koud, mos en schimmel weelt hier tierig.
Wij zijn hier vandaag met 5 pelgrims, mezelf begrepen. Paula is de eerste Belgische pelgrim die ik tegenkom. Zij is al met de fiets naar Compostela gereden maar is nu te voet onderweg. Zij heeft haar voet verstuikt en moet het de eerste dagen wat kalm aan doen. Paula heeft zelf haar route uitgestippeld en gaat over Arles naar Santiago, zij moet voor 1 september terug thuis (in Geel) zijn.
Inderdaad,Jan van de hel naar de hemel : mooi weer,droge voeten en bottinen, een stuk flan en een frisse cola,en een eigen kamer met douche : het leven kan toch schoon zijn !!!
BeantwoordenVerwijderen