Dag 91: Ventas de Narón - Melide (26,4 km - 2209,1)

Prachtig schouwspel deze morgen.
 Ik vertrek al om 6u30. Volgens mijn Weer-App wordt het al vroeg warm en zon. En inderdaad, als ik buiten kom zie ik zo goed als geen wolken aan de lucht. De zon komt op en kleurt de horizon oranje.

Wanneer ik wat verder begin te stijgen naar Siërra Ligonde (750m - korte klim) zie ik de wolken in de valleien hangen.

Het is een prachtig schouwspel dat versterkt wordt door de opkomende zon. De hoge boomkruinen en de heuveltoppen steken als kleine eilandjes boven de witte wolken uit.









 En boven dat alles een stralend blauwe lucht met flarden witte wolken.

 Er waait al een warm windje dat vaak verweven is met een frisse luchtstroom. Heerlijk is dat alles. Daarom moet je af en toe eens vroeg opstaan, de natuur in trekken en genieten. De weg gaat op en neer, meestal door bosrijk gebied. Na elke bocht verwacht  ik een nieuw spectaculair zicht over de vallei, maar door de hoge bomen valt dat serieus tegen.











 In ieder geval ben ik voor ik het goed doorheb 12 kilometers verder in Palas de Rei. Hier neem ik een pauze om te ontbijten.

In een cafeetje eet ik een chocolade koffiekoek en een banaan en drink er een thee bij. En zoals in elk café hebben zij hier ook een stempel voor in mijn boekje.

 Vanaf hier gaat het meestal in dalende lijn en door mooie bossen. Ik moet terugkomen op een eerdere mening dat het hier in Spanje maar niets is. De laatste dagen lopen wij echt door een mooi landschap, tussen bossen en velden en door kleine gezellige dorpjes. San Xulián is er zo eentje, een klein dorpje waar vooral landbouwers wonen, waar de honden slaperig de wacht houden, waar ik weer van die rare bouwwerkjes zie waarvan ik nog niet weet waarvoor zij dienen, met een oud kruis in het midden van het kleine dorpsplein, met de onvermijdelijke kastanjelaar, met een mooi klein Romaans kerkje temidden van de graven op het kerkhof, en waar de geur van de buiten (of zeg maar gewoon: koeienmest) de bovenhand haalt. Heerlijk!

Vandaag waren het trouwens geen schapen op de weg maar een kudde koeien die naar de weide worden gebracht. Gelukkig blijven alle sluizen dicht tot ik voorbij de kudde ben.












 Ter hoogte van O Coto geeft een grenssteen de overgang aan van de provincie Lugo naar A Coruña. Vanaf hier hebben de klometerpalen een gele schelp.

















 Even voorbij O Coto stap ik over een oud Romaans bruggetje over de Rio Seco (dat eigenlijk maar een beek is).

 En dan gaat het verder naar Melide op een breed voetpad langs de N-547. Net voor Melide weer via zo'n oude brug , kom ik in Furelos, waar men zich opmaakt voor een groot feest vandaag.































Rond de middag kom ik aan in de stad en check in in de nieuwe (2013) Albergue Pereiro (10€). De herberg heeft 43 plaatsen in 4 kamers. Nieuw, dus ik hoef niet te zeggen dat alles heel mooi en verzorgd is, kleine zitruimte en keuken incluis.

 Melude is gekend om haar pulpo en dat ga ik dan maar meteen eten. Op de foto zie je allicht wat het is, bij twijfel, het is octopus, en heel lekker. Ik drink er een glaasje witte wijn, Albariño bij.

Als toemaatje trakteer ik mezelf nog op een bordje pimentes, groene pepertjes in olijfolie gesauteerd en met Fleur de sel afgewerkt. Heerlijk!!
En zo zit de dag er weer op. Straks nog wat inkopen doen voor morgen en nu nog even siësta. Heerlijk!!!