Dag 69: Logroño - Nájera (30,1 km - 1680,4 km )

Het is al weer even geleden dat ik nog een dertiger deed.
Het is rustig in de albergue in Logroño, wij liggen met 7 op een kamer dus dat valt mee. De vroege vogels gedragen zich en houden het stilletjes. Vandaag geen twijfelgevallen, ik stap tot in Nájera, volgens de gids 30,1 kilometer. Om 6u30 begin ik er aan, Logroño is een vrij grote stad dus het duurt even voor ik buiten de aglomeratie ben, maar zoals gewoonlijk is de weg heel goed aangegeven. In Logroño blijken nog meer Sint-Jacob-connecties te zijn die ik gisteren blijkbaar gemist heb.













 In het centrum ligt de mooie Iglesia de Santiago, maar die is op dit vroege uur niet open. Gezien het vroege uur zit een foto er ook niet in.













Wat verderop loop ik langs een mooie oude fontein voor de pelgrims.










 Even buiten de stad moeten wij door een mooi park waar de vroege joggers al hun kilometertjes maken. Verrassend hoe snel het groen het landschap overneemt, maar daar is in deze streek veel water voor nodig (sproeiers), heel veel. Dan nog rond een grote vijver en een goede 5 km verder passeer ik het eerste colletje van 640 meter, ik heb het nauwelijks gevoeld.
 En dan vervolgt de weg langs wijngaarden, maar ook quasi permanent langs de autostrade A-12 (en ook kort de A-68).








San Juan de Acte was een hospital voor pelgrims in de middeleeuwen, nu resten enkel nog wat ruïnes met op de achtergrond het immens domein van Bodega Don Jacobo.











 De eerste kleine stad op een heuvel is Navarette, hier sluiten nog een pak pelgrims aan want er zijn hier ook een viertal herbergen. Voor we de stad binnengaan staat er al iemand te flyeren voor een gratis koffie in een bar. Zoals Ik al zei: iedereen moet leven. Er staat dan ook een zeer lange file aan te schuiven. Ik zet mij bij een fontein en neem ik mijn eerste (en laatste) pauze na 11,5 km. Ik ververs het water in mijn camelbag want dat is al lauw geworden. En maar goed ook, want later zal blijken dat dit de enige en dus ook laatste agglomeratie was die ik vandaag zal tegenkomen. Voor de volgende dorpen, Sotés en Ventosa moet je een omweg maken. De route loopt niet door de dorpen. Dus als je daar niet blijft overnachten moet je daar niet zijn.

Na Ventosa staat een paal met:”Santiago 593 km”. De paal hoort bij een project ‘1 km kunst op de camino’ maar daarvoor moet je de afslag naar het dorp nemen (ik pas, maar laat een foto nemen bij de paal).









 Kort na Ventosa komt er nog een klimmetje naar 610 meter hoogte.







 Van hier heb je een heel mooi uitzicht over de streek, de wijngaarden, de dorpen  de bergen. In de verre verte zie ik zelfs een bergtop met nog sneeuw op. Volgens het infopaneel is dat de Pico de San Lorenzo. En dan gaat het bergafwaarts, een potenbreker (mag je ook aan de woordenlijst toevoegen) met losliggende keien en zit er een Napoleonneke aan te komen van enkele kilometers. Op deze weg vind je twee karretjes met dranken (geen water voor je veldfles) en voeding, voor het geval je mijn blog niet goed gelezen had. Nájera kom je binnen langs het nieuwe gedeelte van de stad. Het oude gedeelte is gebouwd rond het machtige Monasterio de Santa María la Real.

 Om 12 uur ben ik aan de albergue Municipale, die pas om 14 uur de deuren opent, een tegenvaller want hier is zo goed als geen schaduw. Maar de rugzakken van de pelgrims die aankomen worden gedisciplineerd op volgorde van aankomen gezet, de mijne staat tweede.








 Ik heb er dus weer een snelle etappe van gemaakt, voorlopig bevrijdt van de kwaaltjes aan mijn voeten. Ik stapte gemiddeld rond de 6 km/u, pauzes niet meegerekend. De albergue Municipale is heel basic, maar ook donativo. Er is één slaapzaal met 100 bedden, zoals sardienen in een doosje. Het warm water komt maar mondjesmaat uit de kranen, niet uit mijn douchekop. Voor de mannen twee douchen, twee toiletten en twee lavabo’s, je kunt je de files erbij voorstellen. Er is ook geen WiFi, voor de eerste keer in Spanje. Druppelsgewijs komen de pelgrims binnen tot laat in de namiddag. Ik maakte vandaag kennis met een andere Belgische die blijkbaar al van in St Jean op hetzelfde schema zit als ik, Babbet is haar naam en ze komt uit Melle.



’s Namiddags bezoek ik het Monasterio (ingang 4€ en je krijgt een stempel). Het voormalige klooster is een waar museum. Hier liggen verschillende koningen begraven.

 De gotische kerk dateert uit de XVde eeuw, het klooster uit de XVIde eeuw.



















 Het gotische koorgestoelte (1493) is een parel. Sorry Vilvoordenaars, maar deze is mooier dan die uit onze kerk, eerlijk is eerlijk.


 Het retabel achter het hoofdaltaar is ongezien mooi en is opgebouwd rond de beeltenis van de Maagd Maria.

 De beeltenis van Sint-Jacob ontbreekt niet al is die heel wat soberder uitgevallen. Het is duidelijk dat de koningen en rijke Don’s hun plaats kochten in de kerk van het klooster.








 Deze avond blijf ik in de herberg, ik kocht alle ingrediënten om zelf een lekkere salade te maken met extra portie groenten, lekker. Het zal warm worden vanacht, daar twijfel ik niet aan. Hopelijk kan ik voldoende slapen om uitgerust, wakker gemaakt te worden rond 4u30 ... Zucht ...