dinsdag 14 april 2015

Dag 18: Savières - Troyes (24 km - 457,1 km)

Schipper mag ik overvaren, ja of neen ...
Vandaag liep de tocht van Savières naar de stad Troyes. Ogenschijnlijk een wandelingetje van ongeveer 17 km. Na een kleine omweg van 1,2 km, vanaf de gite kwam ik terug op de route langs het kanaal. De kilometerpaal gaf nog 10 km aan tot aan het einde. Vanaf de parking is het dan nog een 7 km tot aan de kathedraal van Troyes. Ik kon pas om 08u40 vertrekken  omdat onze gastvrouw het ontbijt niet voor 8 uur wou opdienen (maar voor de rest heeft ze ons goed verwend met lekker eten). Maar geen erg want het wordt een korte route vandaag. Rond 11u neem ik een pauze aan de parking en ik stuur een sms-je naar huis om te melden dat ik nog maar 7 km moet doen. Geen nood want voor 14 uur  kan ik niet binnen in de gereserveerde slaapplaats. Net als ik wil verdergaan komt José ook aangelopen en wij begeven ons samen op pad,


naar de brug. Maar dat was buiten de waard gerekend, of buiten de schipper zoals in het rijmpje, of buiten de wegenwerkers in onze realiteit. De brug over de Seine is onderbroken wegens werken. Ik vraag aan een van de mannen of wij hier langs kunnen maar wordt bits afgesnauwd: “voor 5 euro kun je hier passeren.” Ik dacht dat de man een grapje maakte en maakte aanstalten om verder te gaan, maar de man begint te roepen en zegt dat wij niet over de brug kunnen. Ik vraag dan langs waar wij kunnen gaan en krijg als antwoord: “Ga maar terug van waar je gekomen bent.” En daar sta je dan. Na even op de kaart te kijken vragen wij de weg aan een voorbijganger. Die stuurt ons naar een andere brug over de Seine waar men ook aan het werken is, maar hij heeft in het weekend nog langs daar gefietst. Daar aangekomen stellen wij vast dat er geen doorkomen aan is. En na 50 minuten staan wij terug op het beginpunt. Aan een loper vragen wij terug de weg, en die stuurt ons het veld en het bos in. De goede weg zou later blijken maar op een bepaald punt worden wij onzeker en keren terug. Wij beslissen om langs de weg naar het eerstvolgende dorp te gaan. Daar gaan wij bij de plaatselijke winkel de weg vragen en men stuurt ons naar de foute kant van Troyes. Ik heb al eerder gezegd dat de weg vragen in Frankrijk altijd een risico is. Ondertussen krijg ik op mijn iPhone de gps-App aan de praat  wij besluiten gewoon die route te volgen.



Rond 16 uur komen wij aan bij de kathedraal van Troyes en krijgen onze stempel. Op de slaapplaats zijn ondertussen nog 3 andere pelgrims aangekomen, wij zijn hier dus met 5: José, Harry en Anna uit Nederland, Christophe een Duitse priester en ikzelf. Helemaal niet grappig om te horen was dat zij gewoon over de brug mochten. Uiteindelijk liep ik van ongeveer 9uur tot 16 uur voor een tocht die 17 km zou bedragen. Ik liep vandaag zeker 24 kilometer.












In Troyes worden wij goed opgevangen en krijg ik een ruime kamer met reuzen-badkamer toegewezen. Met ons vijven gaan wij in de stad een pizza eten en er worden heel wat verhalen uitgewisseld. De waarom je naar Compostela gaat - vraag komt ook weer boven  het gesprek gaat over geloven of niet, goed leven, enz... Heel boeiend en verrijkend om de verschillen die mensen beroeren aan te horen.
Tijdens mijn bezoek aan de kathedraal brand ik een kaarsje voor alle mensen die zijn achtergebleven in Vilvoorde en omstreken, voor familie en vrienden. In het bijzonder waren  mijn gedachten bij Simonne  die mij vroeg om te bidden voor Jeannine die een paar  weken geleden te horen kreeg dat ze niet lang meer te leven heeft en bedankt voor haar genezing vorig jaar.
Het was weer een dagje. Ik kijk er naar uit om eens een Belg tegen te komen. Tot nu toe zijn wij hier serieus in de minderheid...


2 opmerkingen:

  1. Ja jan niet alle dagen zijn dezelfde;dan zou het maar saai zijn.jammer van die mensen die misschien toch geld willen slaan uit de situatie. Dit wordt vandaag weer ruimschoots gecompenseerd door de boeiende gesprekken en die zijn zeker de moeite waard.met die verrijking in het achterhoofd kan je morgen weer een etappe verder op zoek naar andere ervaringen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jammer genoeg zijn niet alle mensen even verdraagzaam. De wereld zou er een stuk mooier uitzien moest het wel zo zijn. Je niet laten ontmoedigen in zo'n geval, zou ik zeggen.

    BeantwoordenVerwijderen