maandag 25 mei 2015

Dag 59: Orthez - Sauveterre-de-Béarn (24 km - 1437,9 km)

Ik had gisteren zo veel te vertellen dat ik iedereen nog een goede feestdag ben vergeten te wensen (bij het nalezen vandaag vastgesteld). Dus bij deze rechtgezet op Pinkstermaandag.
Vandaag staat een etappe op het programma van Orthez naar Sauveterre-de-Béarn. Béarn is de naam van de voormalige Franse provincie. Maar sinds de Franse revolutie in 1789 spreekt men niet meer van provincies maar van departementen. Sommige steden, zoals Sauveterre-de-Béarn behielden echter hun oorspronkelijke naam.










 Om Orthez te verlaten moeten wij over de mooie oude middeleeuwse brug over de Gave de Pau. Wij maken een klein ommetje om enkele foto’s te nemen. Op de brug houdt een versterkte toren de wacht over de stad.



 Wij verlaten snel de grote baan en lopen langs kleine verharde wegen naar het eerste dorp Sainte-Suzanne. Hier staat een kerk met glasraam van Saint-Jacques, maar de kerk is spijtig genoeg niet open (niet de eerste keer en ook niet de laatste).








 In het volgende dorp, Lanneplaá, staat voor de Mairie een mooie fontein, een waterpunt met drinkbaar water voor de pelgrims.



Na een korte klim komen wij aan het kerkje dat eveneens gesloten is. De sleutel kan afgehaald worden in Le Bourg 35, maar dat wil zeggen, terug naar beneden, en dan weer naar boven naar de kerk en dit maal twee want de sleutel zal wel teruggebracht moeten worden. Deze keer passen wij voor de omweg.






 Op het kerkhof staat nog een oude lijkwagen-kar die door een paard kan getrokken worden, dat kom je niet elke dag tegen.












 Even voorbij de dorpskern bevindt zich een oud Protestants kerkhof. Wat mij opvalt is de soberheid in vergelijking met onze katholieke kerkhoven.










 En dan gaat het ineens serieus omhoog, training voor in de Pyreneeën, richting l’Hospital d’Orion. Er zijn onderweg veel verwijzingen naar Saint-Jacques, deze streek heeft hier bijzondere aandacht voor. Bijvoorbeeld  de straatnaam Chemin Saint-Jacques, schelpen op naamplaten en soms vind je een mooie tekst bij iemand op de muur. Deze geef ik mee omdat ik hem zelf mooi vond: “Pèlerin inconnue, tu connaitras le monde, et personne ne te connaitra.”















 Na een afdaling komen wij aan het kerkje van l’Hospital d’Orion, de enige restant van een commanderie met hospitaal voor pelgrim uit de XIIde eeuw. Even voordien staat de beeltenis van een middeleeuwse pelgrim.
 Het oude romaanse kerkje is open, en pelgrims zijn er welkom. Je kunt er ook een extra stempel in je boekje zetten. En na het kerkje is het weer klimmen naar het hoogste punt vandaag, 211 meter.

















 Orion laten wij links liggen. De weg gaat hier verder door de bossen. Het is weer even geleden dat er nog modder aan mijn schoenen kleefde, en deze modder kleeft zeer goed. Vanaf dit hoogste punt krijgen wij de ‘echte’ Pyreneeën voor het eerst te zien ondanks de grijze lucht en het dreigende wolkendek.



 In Burgaronne staat een orientatietafel die gedragen wordt door twee pelgrims.
 Om dit te zien moet je wel de weg langs de D23 volgen en niet het bewegwijzerde pad. Bij mooi weer heb je vast en zeker een mooi uitzicht. Ook nu krijgen wij al bergen van 2.000 meter en hoger in zicht. Mijn hartje begint al wat sneller te slaan. Dit doet denken aan de vele mooie reizen naar de bergen die wij in het verleden maakten.


 Na 4 kilometer langs de D23 komen wij aan in Sauveterre-de-Béarn.






 Vanaf het kerkplein heb je een heel mooi zicht op de vallei, de rivier met de oude brug en in de verte de hoge bergen.


























 De gite bevindt zich in de Impasse du Tanne, een zijstraat van de rue Panneceau. Wij worden ontvangen door Linda. De gite is sfeervol ingericht maar heeft wel maar een minimum aan comfort voor een pelgrim. Er is bijvoorbeeld alleen maar stromend water in de douche (en toilet), maar er is geen lavabo met kraantje. Om onze drinkbussen te vullen moeten wij de gastvrouw om water vragen. Het eten was correct: kruidensoep, omelet met warmoes en gebakken aardappelen en als dessert fruitsla. Ons ontbijt staat al klaar voor morgen. En zo is de dag al ten einde om goed 19u30. Rest nog wat lezen voor morgen, naar huis telefoneren en de blog schrijven. Wat een pelgrim lijden kan...
Weer geen WiFi vandaag, dat is al de zoveelste dag op rij. Blijkbaar is hier veel minder behoefte aan al die technische middelen dan wat wij gemiddeld gewoon zijn. Dus weer geen foto's.



2 opmerkingen:

  1. Schitterende foto's van deze dagtocht.natuur en cultuur gaan hier hand in hand.m

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Schitterende foto's van deze dagtocht.natuur en cultuur gaan hier hand in hand.m

    BeantwoordenVerwijderen