zaterdag 9 mei 2015

Dag 43: La Coquille - Thiviers (19,1 km - 1065,8 km)

Het regent nog steeds. Ook als ik vertrek in La Coquille. Wij worden uitgewuifd door Bea en Denis. Die twee zijn goud waard, zij staan volledig ter beschikking van hun pelgrims en doen er alles aan om het ons zo gemakkelijk mogelijk te maken. En zoals gisteren gezegd ligt ons lunchpakketje met de restjes van gisteren klaar.


 Vandaag weer een korte etappe van minder dan 20 km, naar Thiviers. Ik heb besloten om gewoon de pijlen te volgen en mijn gids deze keer te laten voor wat hij is. Door een ruzie, of noem het een onenigheid tussen de verschillende Verenigingen van Saint Jacques zijn hier verschillen in de routes. Er zijn ook twee verschillende bewegwijzeringen, het wordt er zo alleen maar verwarrender door. Mijn eksteroog laat zich voelen als ik mijn nog natte schoenen aantrek. Dat beloofd niet veel goeds. Ik vrees dat ik nog eens een podologe zal moeten gaan opzoeken. Maandag kom ik aan in Perigueux en daar kan ik mijn tweede rustdag nemen. Deze morgen liep ik door een nat landschap, langs mooie verharde wegen, soms door lang gras maar al bij al viel het goed mee. Van het landschap zelf is niet veel te zien door de regen. Ik maakte onderweg dan ook slechts één foto. En dan gebeurt het weer, op een splitsing van de weg ben ik een ogenblik onoplettend. Ik moet rechts afslaan en laat mij afleiden door een groep aanstormende koeien. Neen dit is geen grap, het gebeurt regelmatig dat hele kuddes koeien komen aangelopen als er iemand langs de weide passeert. Ik merk niet dat ik onmiddellijk na de sluiting een kleine veldwegel moet inslaan en loop door. Na enkele honderden meters loopt dit baantje dood aan een boerderij. Twee grote honden komen al aangelopen (hebben dit vroeger ook eens meegemaakt) maar worden gelukkig teruggeroepen door hun baasje. De vriendelijke boer legt mij uit hoe ik terug op de juiste route geraak, terug heel de weg naar boven deze keer. Over de rest van de etappe kan ik zeer kort zijn.
 Rond 11u30 kom ik als eerste aan op de camping van Thiviers, Herman komt vijf minuutjes later ook binnen. Wij krijgen een bungalow (chalet) toegewezen, kostprijs 10 euro. De camping ligt spijtig genoeg wat te ver van de stad om nu nog inkopen
te gaan doen. Na de douche gaan wij eten in het restaurant van de camping. Veel is er niet in huis, de dame moet enkele keren terugkomen om te melden dat wat wij besteld hebben niet meer voorradig is. Bon, rest nog frieten, een halve salade en calamare fritti. Niet meteen het meest voedzame maar ik had geen zin in pizza, die waren er wel in verschillende soorten. Voor 2 euro krijg ik WiFi voor de ganse dag.





Ondertussen is de zon beginnen schijnen en wordt het een heel stuk warmer. Dus, na de middag is het tijd voor een groot onderhoud van het materiaal en de kledij. Ik geef mijn schoenen een grondige beurt met veel water (zij zijn toch al nat) waarna ik ze goed inwrijf met product om waterdicht te maken.







 De kleren worden met de hand gewassen en in het zonnetje opgehangen. Alle kledij dat al gedragen is wordt opgehangen om te verluchten. Waarom zo naarstig aan het werk, wel er zijn twee redenen, wij hebben hier toch niets anders te doen en vanaf morgen zou het hier heel mooi weer worden. Dan verdwijnen er sowieso dingen in de rugzak tot het weer terug keert.





Ik maak ook even een balans op van de staat van mijn materiaal na 40 dagen:
1. Kousen: linkersok Falke Wool zit al een gat in de hiel = versleten, heb nog twee paar;
2. Schoenen: Lowa Rengate GoreTex: veters kapot na 20 dagen; niet meer waterdicht (vooral de rechtse schoen); drie vierde van het profiel van de zool afgesleten. Ik weet niet of ik met deze schoenen de eindmeet haal;
3. Waterdicht hoesje voor telefoon gescheurd, dus versleten, diepvriesvakken met rits
4. Waterdicht hoesje voor kaarten kwijtgespeeld onderweg (eigen schuld ...)
5. Dopje voor één  wandelstok kwijtgespeeld in een straatrooster, maar met één dopje kun je niet veel beginnen.
6. Fleece vertoont sleet op de rug door mijn rugzak.
De rest van het materiaal is nog in orde, en heel wat gerief is nog nooit uit mijn rugzak geweest, meestal reservemateriaal of dingen in geval van. Al bij al valt het nog mee, behalve mijn schoenen want die baren mij echt zorgen, en terecht want ze zijn  toch het belangrijkste item voor deze voettocht.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten