Dag 4: Namur - Leffe (Dinant) (26,1 km- 112,1 km)

Radio Classic 21 speelt November Rain van Guns and Roses, terwijl het pijpenstelen regent in maart. Ik draai de volumeknop open want vind dit een goeie plaat. Gelukkige zit ik al in onze camper. Magda heeft ons geparkeerd op een camping in de buurt van aankomstplaats Leffe.
Deze morgen vertrokken om 8 uur, er was regen voorspeld dus mijn poncho aan. Maar op mijn eerste 13 km nauwelijks regen gezien maar forse tegenwind. Ik besef dat de poncho serieus wat wind pakt. Het tweede stuk doe ik mijn regenjas aan ipv de poncho, gevolg, vanaf dan hevige regen en meestal forse meewind. Hier in de Maasvallei weet je nooit van waar de wind komt. Rond 13u25 kom ik aan in Leffe waar ik mijn stempel ga halen in de abdij. In Leffe moet je Leffe drinken, dus er staan enkele blondjes in de frigo.

Vandaag verjaart Arno, hij wordt 12 jaar. Arno kwam samen met Kobe en mama Gaby zo'n goeie 5 jaren geleden in ons leven (ik hoop dat er niet te ver naast zit). Wij namen hen onmiddellijk in ons gezinnetje op en deden wat van grootouders verwacht wordt. Later kwam mijn petekindje Oona er nog bij. Arno, ik wens je een heel gelukkige verjaardag! Je mag vandaag onze omslag openen (grapje). 12 jaar is voor jouw zeker al een mijlpaal en er staan op je 12de jaar waarschijnlijk heel wat nieuwe uitdagingen en veranderingen te wachten. Ik moet deze verjaardag spijtig genoeg overslaan maar vandaag liep je in mijn gedachten een eindje met me mee. Volgend jaar halen wij dit wel in.

PS. Nog even geduld voor de foto's. Als Magda thuis is zal ze die op blog plaatsen. Vanaf mijn iPhone lukt dit niet zo goed, zeker niet wanneer ik geen WiFi heb.

Dag 3: Jodoigne - Namur (34,5 km-86 km)

De natuur houdt grote kuis. De stevige wind beukt in op de natuur, en vooral op de bomen. Alle verdorde takken moeten er aan geloven. Mijn wandelpad ligt er vol van. De gevallen takken maken plaats voor nieuwe knoppen, blaadjes en takken, het jonge groen komt overal piepen: het is lente. Vandaag is vooral de zon van de partij, en gelukkig maar, het traject Jodoigne-Namur is zowat het langst van mijn tocht. Ik doe vandaag 34,5 km langs de Ravel 2, een voormalige treinbedding van Hoegaarden naar Namur,  dat nu omgetoverd is tot wandel- en fietspad. Overal zijn nog sporen van het verleden zichtbaar. De hoge bedding en de hagen  bieden beschutting tegen de felle wind.
Steeds rechtdoor is vandaag de leuze. Kaarsrechte wegen die je ziet verdwijnen aan de horizon. Kilometers beton en asfalt eisen hun tol, op mijn hiel staat een kleine blaar, niets ergs. En ik heb nog enkele blaren, op plaatsen waar je het niet zou verwachten. De aanhoudende regen gisteren heeft mijn handen week gemaakt zodat ik 2 keline blaren heb van mijn wandelstokken. Vandaag liep ik het grootste gedeelte van de weg dan maar zonder de hulp van mijn stokken.
Ook enkele mooie verrassende ontmoetingen gehad: een wandelaar vertelde mij dat hij op 28 april de camino loopt vanaf Le Puy en wenste mij buen camino, een loper keerde zich om na het zien van mijn schelp om te vragen of ik een overnachtingsplaats nodig had voor de nacht, en een dame met hondje liep een eind met me mee en vertelde over de buurt.

Ik moest vandaag nog even terugdenken aan mijn vertrek. Sinds mijn moeder weet dat ik naar Compostela ga houdt het haar iedere moment bezig. Zij was er niet gerust in en kan er niet over zwijgen. Ze organiseerde nog een moment van samenzijn met het hele gezin bij haar thuis. Op de dag van mijn vertrek wou ze er absoluut bij zijn. Als het moment van afscheid gekomen was had zij het heel moeilijk, maar ze vond nog de kracht om mij een kruisje te geven. Het was een moment om te koesteren en ik moest er nog vaak aan terugdenken. Later, in de camper, ontdekte ik in de zak met chocolade een paternoster, ze had hier niets over gezegd, wat een verrassing. Ma, ik zal je paternoster met fierheid met me meedragen. Laat maar via iemand weten of ik hem terug moet meebrengen of ik hem in Compostela moet achterlaten met een of andere boodschap, ik hoor het wel later ...

Dag 2, Heverlee - Jodoigne (24,5 km - 51,5 km)

Wij hadden niet gepland om vroeg op te staan. Ik zou deze morgen om 10u nog eens proberen binnen te geraken in de abdij van Park, normaal gezien open vanaf 10u. Maar alles was en bleef potdicht, ook op de bel kwam geen reactie. Dan gaan wij maar verder.
Vandaag liep mijn tocht van Heverlee naar Jodoigne. Ik heb deze route zelf gemaakt met het programma RouteYou op basis van topografische kaarten.  De route heb ik opgeslagen in mijn GPS. Dus gewoon de blauwe lijn volgen, niets aan. Toch slaag ik er door domme onoplettendheid in om 2 keer verkeerd te lopen. Alles was het gevolg van de barre weersomstandigheden. Het was vandaag verschrikkelijk slecht weer.  Regen en harde wind, gans de dag. Mijn poncho en mijn getten doorstaan gelukkig de test, al hangt het slijk tot boven mijn knieën. Ik stap heel de dag door velden waar de boeren weinig respect hebben voor de paden. Zij ploegen er gewoon over waardoor alles herschapen wordt tot een grote modderpoel. Bij elke stap schuif ik terug 30 cm achteruit wanneer de weg bergop gaat. Bergaf heb in mijn wandelstokken nodig om de goede balans te vinden.
Al bij al ga ik goed vooruit. Door een totaal gebrek aan beschutting en gezien de permanente regen besluit ik om gewoon door te stappen tot in Jodoigne. Ik doe over de 24,5 kilometer ongeveer 4h15’. In het maison de tourisme haal ik mijn stempel. In de camper meet ik de schade op. Alles is nat en  mijn schoenen zijn modderklompen. Mijn schouder doet pijn, waarschijnlijk door te lang aan een stuk te lopen met de zware rugzak. De warmte doet deugd en langzaam kom ik terug op temperatuur. Wanneer ik dit zit te schrijven is het 20 uur en het regent nog steeds. Volgens het KMI zou het morgen wat beter moeten zijn.
Geen foto’s vandaag, ook geen WiFi, ik blijf de rest van de dag lekker binnen. Magda heeft aan mij gedacht, er staat een Duvel in de frigo, en die zal smaken. Tot morgen!

Dag 1: Vilvoorde - Heverlee Park (27 km)

De eerste dag zit er bijna op. Het is nu 19 uur en wij hebben net gedaan met eten. Nu even tijd maken om mijn blog bij te werken. De teksten schrijf ik off-line, en straks gaan wij in een cafeetje op zoek naar WiFi. Onze camper staat aan de abdij van Vlierbeek in Kessel-lo, een 5-tal km van mijn eindpunt van vandaag: de abdij van Park in Heverlee. Ik kwam aan rond 15u20 en voelde mij goed. Belangrijk: geen blaren en nergens pijn! Ik stapte de 25,7 km dus in goed 5 uren. Spijtig van de regen die mij bijna heel de weg achtervolgde. De veld-  en boswegeltjes waren in heuse modderpoelen herschapen. Veel plaats om even uit te blazen was er niet, nauwelijks een bank en geen beschutting tegen de regen. Ik vond een eerste onderkomen in een bushokje aan de kerk van Erps Kwerps en een tweede pas in Leuven. Ik liep dus in 2 etappes van goed 12km. De Abdij van Park was spijtig genoeg potdicht (zaterdag gesloten). Ik vond ook  geen stempel in de nabijgelegen brasserie, maar kreeg daar wel een handtekening. Morgen bij mijn vertrek probeer ik toch nog een stempel te pakken te krijgen.

Het was al vroeg dag vandaag. Er was toch wel wat stress voor mijn vertrek. Vanaf 8u30 stroomden de familieleden en vrienden binnen. Dat er zoveel mensen mij kwamen uitwuiven deed mij maar ook Magda heel veel deugd. Magda kon niet volgen met de koffie en alle 50 koffiekoeken werden verorberd. Klokslag 9u30 kondigde ik dan mijn vertrek aan, nog een welgemeend dankwoord, een groepsfoto aan de voordeur en het uitwuiven kon beginnen. 100 meter verder was ik uit het zicht, mezelf afvragend waar ik aan begonnen was (en ik bedoel dit positief hoor). Een goede 5 km verder, aan de rand van het domein van het Domein van Ribeaucourt te Perk  kreeg ik werkelijk de verrassing van de dag. Midden een veldweg op een grote steen stond in krijt geschreven: “Compostela 2230 km”. Wie dit gedaan heeft weet ik niet, ik weet zelfs niet of het voor mij bedoeld was, maar het  kwam aan. Misschien wordt deze nobele daad nog door iemand opgeëist maar zeker een dikke bedankt. Dit gaf mij vleugels (en dat was nodig want de eerste modderpartij kwam er net aan).

Vandaag voelde ik mij omringd en gesteund door mijn vrienden, door allen die aanwezig waren, allen die lieten weten dat ze er graag hadden bij geweest, alle ‘vind ik leuk’s en berichtjes op Facebook en per mail. Ik neem graag de intenties en vragen mee van familie en mede-parochianen, en zal daar gedurende mijn tocht op terugkomen. Vandaag is een dag voor mezelf. “Als je een droom hebt moet je die koesteren en nooit laten gaan” (Carol Burnett). De droom wordt werkelijkheid.

P.S. WiFi gevonden in café de Rozenkrans, ik drink 'zeer toepasselij'k een Broeder Jacob

uitwuifmoment

Op zaterdag 28 maart begeef ik mij op pad. De eerste etappe gaat van Vilvoorde, aan onze voordeur, tot aan de abdij in Heverlee Park. De afstand bedraagt ongeveer 27 km.

Magda en ikzelf houden eraan om voor mijn vetrek een kort uitwuifmoment te organiseren.
Je bent welkom vanaf 8u30 tot 9u30 bij ons thuis. Laat ons iets weten en de koffie zal klaarstaan. Jan.piqueur@telenet.be of magdadebrabander@gmail.com.

Om 9u30 vetrek ik, weer of geen weer (maar natuurlijk liever met zonneschijn). Je kan mij vanaf dan volgen via deze blog.